In Ecuador kwamen ngo’s, ondernemingen, overheden en vzw’s uit heel Latijns-Amerika samen om unieke duurzaamheidsprojecten voor te stellen. De beste inzendingen maken kans op een van de Groene Latijns-Amerikaanse Prijzen (Premios Latinoamérica Verde). Het initiatief startte vijf jaar geleden in Ecuador maar kent ondertussen inzendingen uit 36 landen.
Organisator van het duurzaamheidsevent, Gustavo Manrique van Premios Latinoamérica Verde in Guayaquil, de grootste stad in Ecuador, ontvangt me in zijn bureau. Dat is volledig ingericht met duurzame meubels, duurzame materialen én alles is lokaal geproduceerd. “You have to walk the talk” zegt hij lachend.
Wat doet Premios Latinoamérica Verde precies?
Gustavo Manrique: “Premios Latinoamérica Verde biedt erkenning aan projecten in heel Latijns-Amerika die werken rond de Ontwikkelingsdoelstellingen van de VN. Bovendien creëren we een platform waarop de ingeschreven organisaties een jaar lang ervaringen en informatie kunnen uitwisselen.”
Hoe ontstond het project?
“In 2013 organiseerden we een wedstrijd alleen voor Ecuador, maar bovenop de 100 Ecuadoraanse inzendingen, zaten er ook enkele uit Costa Rica, Colombia en Argentinië. Toen viel het ons op dat er heel wat ‘anonieme helden’ bestaan, die hun project willen delen en anderen willen inspireren en in beweging zetten.
“De organisatie breidde de wedstrijd uit naar heel Latijns-Amerika en is intussen aan haar vijfde editie toe. Het resultaat: net geen 2500 ingeschreven projecten vorig jaar, vanuit 679 verschillende steden in 36 verschillende landen. Bovendien heeft de organisatie 63 internationale samenwerkingen opgezet met o.a. de Verenigde Naties en het WWF.”
Wat zijn de moeilijkheden?
“Veel initiatieven mislukken door gebrek aan financiële middelen. Daarom geven we de 500 beste projecten podiumtijd tijdens het evenement om hun project voor te stellen en zo contacten te leggen met relevante fondsen. Via live streaming leggen ze ook contacten buiten het event. AT&T bijvoorbeeld geeft de drie meest technologisch-innovatieve ecologische projecten begeleiding en de VN nodigen de projecten met de meeste impact uit op een netwerkweek in New York.”
Welke trends zien jullie in de inzendingen?
“Wij zijn de socio-ecologische radiografie van Latijns-Amerika. Het politieke beleid van een land weerspiegelt zich direct in de ingeschreven projecten. Zo zijn er vanuit Costa Rica veel meer projecten over duurzame consumptie, ecotoerisme en energie, omdat Costa Rica CO2-neutraal wil zijn tegen 2021.
“In Ecuador zien we een opmars rond recyclage, omdat president Correa de afvalproblematiek op de agenda heeft gezet.
“Vorig jaar was sociale (on)gelijkheid het dominante thema, gevolgd door duurzame consumptie en afvalverwerking. Dit jaar staat waterbeleid in de top drie, omdat water nu wel op de politieke agenda staat. Dat stemt me hoopvol, want 70 procent van het water in Latijns-Amerika komt nog steeds ongezuiverd in de rivieren terecht.”
Welke landen nemen het voortouw?
“Colombia is het land met veruit de meeste inschrijvingen. Het valt me op dat in Colombia president Santos en de beleidsmakers de lijnen uitzetten en dat alle bedrijven, de publieke sector en de samenleving zich erachter scharen. Al is Ecuador op vlak van natuurbescherming veruit de eerste, gevolgd door Costa Rica. Deze drie landen zijn degenen met de meest ingeschreven projecten.”
Waarom deze drie landen?
“Politiek beleid (fel).”
In andere landen zie ik net dat veel duurzaamheidsinitiatieven van onderuit groeien…
“Ook hier zijn er veel projecten die op die manier ontstaan. Zo was er een vrouw die begon met een composteerproject in haar huis, ze overtuigde haar buurvrouw, vervolgens ging heel de straat mee, en nu heel de wijk, tot wel 20000 huisvrouwen.
“60 procent van alle inschrijvingen zijn privé-initiatieven, waarvan 80 procent kleine en middelgrote ondernemingen zijn. Al deze projecten groeien van onderuit, maar een politiek gunstig klimaat is ook cruciaal. Vandaar dat landen als Colombia, Costa Rica en Ecuador op 1 staan.”