Camiel Derkx (30) uit ’s-Hertogenbosch is door het gemeentebestuur van zijn woonplaats beloond voor zijn inzet jegens zijn broer Jordy (33) die een lichamelijke en verstandelijke beperking heeft. Aan Camiel is de zogenaamde Toegankelijkheidsprijs 2022 uitgereikt. Met deze prijs vraagt het gemeentebestuur van ’s-Hertogenbosch extra aandacht voor mensen en organisaties, die zich buitengewoon inzetten voor toegankelijkheid, bereikbaarheid en gebruiksvriendelijkheid voor mensen met een beperking. Met onder meer stripboeken, stickers, mokken en exposities bereiken de broers op hun eigen en unieke manier een breed publiek, van jong tot oud.
Camiel is de bedenker van het stripboek ‘Mijn Gehandicapte Broer & Ik’. De rode draad van dit project is de bijzondere band die hij heeft met zijn gehandicapte broer. Jordy inspireerde Camiel een stripboek te maken over wat de broers dagelijks met elkaar meemaken.
De broers zijn ook een hit op Instagram en TikTok. Daar delen ze positieve feel good-berichten met hun online volgers. Ze laten zien hoe belangrijk en waardevol het is om naar kansen en mogelijkheden te kijken. Zo kijkt Camiel naar alles wat met toegankelijkheid en inclusie te maken heeft. Hij is ook de initiatiefnemer van de inclusieve picknicktafel in ’s-Hertogenbosch. Dat is een tafel waaraan mensen in een rolstoel probleemloos in het midden kunnen aanschuiven.
Een prijs voor helden
De gemeente ’s-Hertogenbosch reikt ieder jaar de Toegankelijkheidsprijs uit. Hiervoor kan iedereen mensen en organisaties uit de gemeente aanmelden. Helden die zich enorm inzetten voor toegankelijkheid, bereikbaarheid en gebruiksvriendelijkheid voor mensen met een beperking. Bijvoorbeeld de buurvrouw, die elke week hardloopt met iemand met een visuele beperking. Of een bedrijf dat iedereen de kans geeft op een fijne baan die bij je past, ook als je een arbeidsbeperking hebt. Of dat ene festival, dat zorgt dat het volledig toegankelijk is, óók voor bezoekers met een beperking.
De broers hebben van jongs af aan al een goede band. “We konden vroeger niet alles samen doen, zoals voetballen. Maar de dingen die Jordy wel kon, zoals tekenen, wandelen of samen een frietje halen, deden we graag”, vertelt Camiel aan Omroep Brabant. “Onze band voelde nooit echt als bijzonder, maar achteraf is het dat wel. Het is namelijk niet vanzelfsprekend dat je als familielid zo’n hechte band hebt met iemand met een beperking.”
“Hij haalt geluk uit kleine dingen van het leven.”
Jordy woont en werkt inmiddels al jaren op een zorgboerderij en Camiel woont sinds ruim tien jaar in Den Bosch. Ondanks deze fysieke afstand blijft de band van de broers heel hecht. Elke avond om half zeven bellen ze om hun dag te bespreken. “Nu we niet meer thuis wonen, is dat routine voor ons. Met Jordy bellen is een geluksmomentje voor mij. Hij haalt geluk uit kleine dingen van het leven, dan besef ik dat ik dat ook vaker moet doen.”
“We laten gewoon alledaagse dingen zien.”
De gesprekken brachten Camiel in 2014 op het idee om een stripboek te maken met als titel ‘Mijn Gehandicapte Broer & Ik’. “Het stripboek was in eerste instantie alleen bedoeld als entertainment”, aldus Camiel. “Want hoewel Jordy het niveau van een 3-jarige heeft, hebben we vaak heel grappige gesprekken. Dat komt bijvoorbeeld door een opmerking of een verspreking of omdat hij een grote mond heeft. Ik merkte in mijn omgeving dat mensen er ook vaak om moesten lachen als ik erover vertelde.”
Na veel positieve reacties op het stripboek, begonnen de broers een TikTok-account. “We laten gewoon de alledaagse dingen zien zoals samen uit eten, een dagje weg of een gesprek dat we hebben. Dat is echt ontploft met miljoenen kijkers en fans die met mijn broer op de foto willen.”
Camiel deelt niet alleen de leuke en grappige momenten, maar hij gaat ook het gesprek aan. “Soms reageren kinderen dat Jordy er gek of anders uitziet. Dan leg ik uit dat dat komt door zijn beperking en dan krijg je vaak wel begrip. Vaak weten kinderen niet beter.”
Maatschappelijke rol
Inmiddels beseft Camiel dat hij en zijn broer ook een maatschappelijke rol hebben. “Er is veel onwetendheid en ongemak om contact te maken met mijn gehandicapte broer. In een restaurant vraagt de bediening bijvoorbeeld aan mij of mijn moeder wat Jordy wil drinken. Dan zeg ik meestal: ‘vraag het hem, dat kan hij prima zelf vertellen’.”
Redacteur: Jan H.F. van der Heyden; jan@dommelmeander.nl; foto gemeente Den Bosch; Angeline Swinkels
