Ik pak mijn kwast en dip het in de pot verf. Dan reik ik voorzichtig boven me uit, zo’n vijf meter van de grond. Mijn blauwe slippers houden grip op de ladder. Ik heb met een stok en wat tape een verlengstuk geïmproviseerd aan de kwast, zodat ik bij de hoogste plekken kan. Lichtbruin worden de balken van het plafond. Af en toe valt er een kloddertje naar beneden. Mijn gezicht ziet er creatief uit aan het einde van de dag. Ik heb geen schmink meer nodig.
Panku (13) staat van beneden toe te kijken. Het is een zaterdag en er is geen bijles vandaag, maar graag komt hij ook in het weekend langs. Ik hou van alle kinderen, en met Panku hebben Karan en ik een speciale band. “Waarom kom je hier zo graag?” vraag ik hem. “Omdat ik dan met jou en Karan kan praten. En hier kan ik spelen. Thuis verveel ik me, daar zit ik op bed terwijl mijn broer en zus op de telefoon zitten. Hier is altijd wat te doen en te leren.” We praten over zijn school, zijn vrienden en zijn fiets. Hoe hij eens samen met drie andere vrienden op één fiets ging. Of dat een schoolmaatje al zijn lunch had opgegeten. We lachen. Nieuwsgierig vraagt hij naar mijn favoriete eten en naar Nederland. “Kun je vanaf Nederland de Himalayas zien?”, vraagt hij. “Nee”, antwoord ik. “In Nederland is alles vlak.” “Echt?” vraagt hij verbaasd. “Ja”, zeg ik. Dat heuveltje in Limburg is het noemen niet waard voor een bergjongen als Panku.
Zijn vraag doet me beseffen hoe weinig de kinderen hier weten van ‘de rest van de wereld’. Als ik in de bijles vraag: noem eens een ander land dan Nepal of India, dan weten de kinderen hooguit Amerika en China te noemen. En dat is logisch, want ze hebben vaak niet of nauwelijks gereisd. Hun avonturen vinden plaats op school, in vriendschappen, films en Hindoe verhalen.
Toch zijn er in India steeds meer mensen die een vakantie kunnen betalen. Van pelgrimtochten tot strandvakanties – reizen (in eigen land) wordt steeds populairder. India heeft dan ook een enorme veelzijdigheid aan cultuur en landschap, dus je bent wel even zoet met het verkennen van de hoogtepunten – of juist de onontdekte pareltjes. De gezelschappen zijn vaak groepen vrienden of families, of pasgehuwde stellen. Vrouw(en) alleen zie je nauwelijks. Toch is er ook voor alternatieve groepen steeds meer mogelijk. Saakshi (38) en Nikita (34) zijn twee tandartsen die wel van een reisje houden. Samen startten ze in 2021 een organisatie – Travel with Kids. Inmiddels hebben ze al 20 trips georganiseerd. Ze begeleiden groepen jonge moeders en hun kinderen in vakanties. Hun doel is om moeders uit hun comfortzone te helpen, terwijl de kinderen nieuwe ervaringen opdoen. “Moederschap brengt veranderingen, en soms vergeten we onszelf te prioriseren. Veel moeders verliezen het zelfvertrouwen om alleen op pad te gaan met hun kinderen. We laten ze realiseren dat ze nog steeds hun dromen kunnen vervullen, en kunnen reizen. Laat niemand je vertellen dat je niet kunt reizen of iets doen waarvan je houdt na het hebben van een kind.”
