Onderzoekers van het MIT hebben een veelbelovend eiwit ontdekt dat infectie met de ziekte van Lyme tegengaat. Opvallend: het eiwit is gevonden in menselijk zweet.
De ziekte van Lyme wordt overgedragen door teken en veroorzaakt onder meer vermoeidheid, geheugenproblemen, slaapstoornissen en pijn. Vaak bieden antibiotica soelaas, maar bij sommige patiënten blijven de symptomen maanden of jaren aanhouden.
Onderzoekers van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) en de Universiteit van Helsinki hebben nu een eiwit ontdekt in menselijk zweet dat kan beschermen tegen de ziekte. Uit hun onderzoek blijkt dat ongeveer een op de drie mensen een genetische variant van dat eiwit draagt.
“Het kan bescherming bieden tegen de ziekte van Lyme, en we denken dat er reële implicaties zijn voor een preventief en mogelijk ook therapeutisch middel op basis van dit eiwit”, zegt Michal Caspi Tal, hoofdonderzoeker bij het Department of Biological Engineering van het MIT.
Genoomstudie
De onderzoekers vonden het eiwit door een dataset met genoomsequenties van meer dan vierhonderdduizend mensen te bestuderen en die te vergelijken met hun medische geschiedenis.
Bij de onderzochte personen waren zo’n zevenduizend mensen bij wie Lyme was vastgesteld, waardoor de onderzoekers op zoek konden gaan naar een verband tussen de ziekte en de genetische informatie van de patiënten.
Die analyse bracht drie treffers aan het licht, waarvan er twee al bekend waren. Maar de derde was een complete verrassing voor de onderzoekers: een specifiek eiwit dat behoort tot de ‘secretoglobines’. Dat zijn stoffen die worden aangetroffen in weefsels langs de longen en andere organen, waar ze een rol spelen bij de immuunreactie op infecties. Het bewuste eiwit wordt vooral geproduceerd in de zweetklieren.
Maand beschermd
Muizen die het eiwit kregen en vervolgens werden blootgesteld aan de ziekte van Lyme, raakten niet besmet en bleven minstens tien dagen beschermd. Maar de onderzoekers denken dat de bescherming in werkelijkheid veel langer duurt.
“In de studie beschrijven we hoe ze gezond bleven tot dag tien, maar we volgden de muizen in totaal ruim een maand en ze raakten nooit besmet”, zegt Tal. “Dit is dus geen vertraging van de infectie, maar een volledige stop. Dat was echt fascinerend om te zien.”
Verder onderzoek
Hoe het eiwit precies de groei afremt van de bacteriën die de ziekte van Lyme veroorzaken, is nog niet duidelijk, schrijven ze in Nature. Maar de onderzoekers hopen de beschermende eigenschappen van het eiwit te kunnen benutten in huidcrèmes die de ziekte helpen voorkomen, of om infecties te behandelen als antibiotica niet werken.
Ze zijn nu van plan om te onderzoeken of het aanbrengen van het eiwit op de huid van muizen, die van nature geen SCGB1D2 produceren, zou kunnen voorkomen dat ze besmet raken. Ze zijn ook van plan het potentieel van het eiwit als behandeling voor infecties te onderzoeken.
