Een stralende ochtend. De koele wind van de nacht brengt verfrissing na een lange slaap onder warme dekens. Gordijnen zweven lichtjes, hun schaduwen glijdend over de houten vloer. De balkondeuren erachter open. Vanaf het balkon kwetteren de mussen. Alles is zacht. Zoals altijd neem ik een moment om wakker te worden. Soms met meditatie. Soms gewoon liggend zonder gedachten, zoals een baby ook maar wat ligt totdat een ouder het oppakt. Maar ik ben geen baby meer, en op een gegeven moment stap ik dus zelf maar uit bed. Een heerlijk ontbijtje tegemoet.
De geur van verse koffie, het opkloppen van de melk in de opschuimer, wat broodjes met gezouten boter op het vuur. Eventueel een eitje, of wat gebakken groenten van de avond ervoor. Een jazz muziekje op de achtergrond en een schriftje bij de hand. Lekker wat eten. Wat dingen pennen: intenties voor de dag, gevoelens, ervaringen, inzichten, dingen om te doen – wat er maar opkomt. Zo heb ik al heel wat schriftjes volgeschreven. In India koop ik al jaren de schoolschriftjes van de buurtwinkeltjes. Ik laat me verrassen door de kaft. Deze keer heb ik er een met een donkerblauw landschap en een vuurtoren erop. Dat was een leuke afwisseling na drie keer een schrift met een superman te hebben gehad. Hoewel ik best wat bovennatuurlijke krachten kan gebruiken voor sommige uitdagingen – wie wil dat nou niet – bleek de superman het me niet te kunnen geven en moest ik het toch vooral zelf uitzoeken met mijn schrijfsels.
Buiten is er een groene vallei. De hibiscus klapt elke ochtend open in de meest koninklijke lila tinten. Ook de dahlia’s hebben hun weg naar het licht gevonden. Op een zondag laat ik even alle vrijwilligers en taken voor wat ze zijn, en ga op eigen houtje de lange trap omhoog, de rustige bosweg op, richting de tempel in het bos. Kleine beekjes stromen tussen de naaldbomen, eiken en varens door. Een heerlijk soesend geluid. Ik strijk neer naast een stroompje, zoek strategisch mijn plek uit. Niet te dicht bij de weg, zodat ik ongestoord kan rusten. Maar ook niet te ver de jungle in, vanwege de luipaarden. Groepen vogels komen langs – beige met een witte borst, de grootte van een ekster. Ik noem ze de opruimers van het woud. Ze eten insecten van de bomen en de bosvloer. Voor mij zijn ze niet bang. Dan zijn er nog de mosgroene spechten, en de charmante vogels met sierlijke zwart-witte staarten en een oranje snavel. Alles komt voorbij terwijl ik daar zit met een kopje warme kruidenthee, wat amandelen en pure chocolade. En heel soms is daar een klein hertje dat schuchter knabbelt aan de lage takken.
De tempel zelf, wat verderop, is een slangentempel omringd met naaldbomen en sparren. Er zijn geen echte slangen, maar het is gewijd aan de slangengod Nagdev. Iedere dag komt er een priester die toegewijd is aan de specifieke tempel. Hij steekt wierook aan en diya’s (kaarsen) en doet de gebeden. De slang representeert wijsheid, vruchtbaarheid, kennis, en wedergeboorte. Het wordt gezien als de bewaker van de waterbronnen en de beschermers van de natuur. Niet alleen in het Hindoeïsme, maar in veel andere religies van over de hele wereld wordt het dier geëerd. De eigenschappen geven inspiratie voor mensen om zichzelf persoonlijk te ontwikkelen. De slang is ook verwerkt in het esculaap – een oud Grieks symbool met een slang die zich rond een staf draait. Je kunt dit teken vaak nog vinden bij Europese apotheken. Het symbool verwijst naar medicijnen en genezing. Een slang kan zijn oude huid afwerpen, en doorleven met een nieuwe gezonde huid. Het verwijst naar de mogelijkheid om te genezen. Jezelf nieuw leven inblazen door middel van genezing – op emotioneel, mentaal en fysiek vlak. Dit is de kracht die de slang ons laat zien.
Wat in de Hindoe traditie vroeg werd ingezien, is de directe relatie tussen mentale en fysieke genezing. Rust, ontspanning, meditatie, stilte in je hoofd – dit alles is cruciaal voor de fysieke gezondheid. Ben je ziek of laag in je energie? Meditatie en yoga is (een onderdeel van) het antwoord, is de boodschap. Inmiddels gaat deze wijsheid ook in het moderne India wat ten onder. Maar de yoga die hier wordt gegeven is heel anders dan een yogalesje in Nederland. Yoga hier is geen uurtje sporten, maar een leefstijl. Het is niet alleen fysieke inspanning, maar vooral het loslaten van spanning. Ook het zitten in een bos met een kopje thee en stilte, is yoga. Nou ik doe dat graag hoor – zo’n yogalesje. Geen probleem!
