Lieke in India – Ingenieus
auteur: Lieke Hulshof

Als je een willekeurig kind in India vraagt wat hij of zij later wil worden, dan is het antwoord ‘dokter’ of ‘ingenieur’. Bij ingenieur denk ik dan altijd: tja, wat is dat eigenlijk? Maar goed, ik had altijd al een dyslexie voor technische termen. Zodra mijn natuurkundelerares begon te praten, staarde ik naar de tekeningen in het boek voor een houvast, maar zelfs de tekeningen begonnen te cirkelen voor mijn ogen tot ik er duizelig van werd. Daarom heb ik destijds maar gekozen voor de studie ‘Sociale Geografie’. Lekker sociaal, en ik hield altijd al van landschappen dus dat geografische zat ook wel goed. Zelfs in die studie heb ik mijn technische dyslexie niet kunnen verbergen. Want helaas, er bleek ook Economische Geografie in het pakketje te zitten. Niet alleen deel 1, maar ook deel 2. Jakkes. 

Op een sombere winterdag bespraken we een opdracht die de studenten schriftelijk hadden moeten inleveren. Ik was tevreden over mijn antwoorden en zat rustig op een stoel. Totdat de lerares mijn papier uit de stapel opdrachten pakte en het antwoord hardop voorlas aan de hele zaal. Er werd luid gelachen. Blijkbaar had ik er toch niet zoveel van begrepen als ik dacht. Dus als je me vraagt wat een ingenieur doet, dan kom ik niet veel verder als ‘iets heel moeilijks maar niet zo sociaal’.

Ook Karan heeft engineering gestudeerd. Computer engineering, welteverstaan. Na de middelbare school hadden hij en een groepje vrienden lang gedraald om een keuze te maken voor een vervolgopleiding. Bezorgd maanden hun ouders ze aan, en op het allerlaatste moment bezochten ze gezamenlijk een college. In een andere stad, op veilige afstand van hun ouderlijk huis. Zeker een dag reizen met de trein. Eenmaal aangekomen in de kamer van het collegehoofd vroegen ze: “Meneer, wat is de makkelijkste opleiding die u hier aanbiedt?” Het college hoofd zuchtte en antwoordde met dichtgeknepen ogen: “Dat is computer engineering.” En het groepje vrienden antwoordde: “Oké, dan willen we die opleiding doen.” Ook de toelatingseisen bleken uitzonderlijk laag, dus de hele groep kon samen deelnemen aan de opleiding. Geregeld. 

De jaren erop werden een festijn van spijbelen, afkijken, netwerken met de juiste mensen voor de goede antwoorden, de eerste vriendinnetjes, chai drinken en waarschijnlijk ook nog wel wat sterkers dan dat, en lanterfanten. Samen deelden de vrienden een appartement met een keuken maar ik geloof niet dat er werd gekookt. Ik weet niet hoe Karan zijn diploma heeft behaald. Waarschijnlijk op de Indiase manier – als je betaalt dan kom je er wel. Dat geschreven hebbende is hij er inmiddels behoorlijk goed en pienter aan toe. Je kunt intelligente gesprekken met hem voeren en hij is een kei in scheikunde, natuurkunde en alles wat eigenlijk niets te maken heeft met computers. De website van Adara heb ik zelf maar opgezet.

Dus, engineering hoeft niet per se zo moeilijk te zijn als ik dacht. En sociaal – best wel, eigenlijk. Dat bleek ook toen we een bezoekje brachten aan een échte computeringenieur. Mijn laptop had wat klachten en moest gemaakt worden. In het centrum van Dehradun betraden we een groot stoffig grijs gebouw gevuld met winkelpanden. Het leek op instorten, en dus hoopte ik dat we eruit zouden kunnen lopen voordat dat zou gebeuren. Je weet het maar nooit. Binnen een paar minuten was mijn laptop gefikst, en had ik er ook een illegale Windows versie op met Word, Powerpoint en Excel. Zo kon ik mijn projectwerk voor Adara makkelijker voortzetten – heel sociaal dus, en ingenieus.

Dat Indiase ingenieurs zich inzetten voor het sociale blijkt ook uit een artikeltje van The Better India. Zo zijn er de twee technische vrienden, Allen en Sobin uit Kerala. Zij ontwikkelden de Hostile Activity Watch Kernel (HAWK) software om bosbeheer te helpen. Daarmee worden de interacties tussen mensen en wilde dieren nu digitaal geregistreerd. Een overzicht met de juiste informatie kan helpen bij het beleid. Er kan beter worden gehandeld tegen criminele activiteiten tegen dieren. Het laat ook zien in welke perioden de risico’s voor conflicten groter zijn. Zo kunnen mensen zich tijdelijk verplaatsen, of kunnen er andere gewassen worden verbouwd om conflicten met dieren te voorkomen. Dus, die ingenieurs… als ze sociaal zijn, dan zijn ze behoorlijk ingenieus!

Als je regelmatig en graag goed nieuws leest, dan is nu een goed moment om ons te steunen. Goed Nieuws is gratis toegankelijk voor iedereen en wordt gefinancierd door lezers. Elke bijdrage, hoe groot of klein ook, geeft voeding aan onze journalistiek en verzekert de toekomst van goednieuws.be. Steun Goed Nieuws al vanaf 1 euro – het duurt maar een minuutje. Dank je.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Recente berichten

Onze sponsors

Jouw logo hier?

Goed Nieuws werkt op basis van vrijwilligers. Om onze kosten te dekken, zijn wij op zoek naar sponsors.

Herken je jezelf in de visie van Goed Nieuws en wil je sponsor worden? Neem dan contact met ons op.

Meer
berichten