Dr. Lisa Ramaut van het departement Plastische, Reconstructieve en Esthetische Chirurgie van het UZ Brussel verrichte onderzoek naar het gebruik van stamcellen uit vetweefsel voor wondgenezing en littekenvorming. Haar onderzoek werpt nieuw licht op de mogelijkheden van deze cellen om chirurgische littekens te verbeteren en pathologische littekenvorming te voorkomen.
“Traditioneel werden stamcellen voornamelijk geoogst uit beenmerg of navelstrengbloed, beide relatief moeilijk toegankelijke bronnen. In 2001 werd ontdekt dat vetweefsel niet alleen vetcellen bevat, maar ook zogenaamde mesenchymale stamcellen: bundels steuncellen die als stamcellen functioneren bij weefselschade. Dit bood een veel toegankelijker alternatief voor stamceltherapieën. Sindsdien worden deze stamcellen onderzocht en ingezet voor diverse toepassingen, waaronder neurologische aandoeningen, artrose, pijntherapie en wondgenezing.” zegt Dr. Ramaut. “Voor mijn onderzoek richtte ik me specifiek op de invloed van deze stamcellen op wondgenezing en littekenvorming. Daarbij voerden we klinische experimenten uit waarbij chirurgische wonden werden behandeld met stamcellen uit vetweefsel, zogenaamd Nanofat.”
Uit de studie bleek dat Nanofat een positief effect heeft op de vroege fase van littekenmaturatie. In de behandelde groep verdween de inflammatie en roodheid van het litteken sneller dan in de controle groep, een veelbelovend gegeven. Langetermijnvoordelen op littekenvorming konden nog niet worden vastgesteld, maar de snellere afname van inflammatie suggereert dat deze therapie potentieel problematische littekens kan helpen voorkomen.
“Dit vraagt om verder onderzoek in grotere klinische studies.” vervolgt Dr. Ramaut.
“Hoewel het onderzoek zich richtte op chirurgische littekens, biedt het ook perspectieven voor de medische en cosmetische sector. Stamceltherapieën uit vetweefsel worden al toegepast voor wondgenezing en huidverbetering, maar de wetenschappelijke onderbouwing ervan was tot nu toe beperkt. Mijn onderzoek helpt verklaren waarom bepaalde positieve effecten optreden en opent de deur naar meer gerichte behandelingen.”
Het belang van verdere studies om het volledige potentieel van deze stamcellen in kaart te brengen moet worden benadrukt. “Veel mensen ondergaan al stamcelbehandelingen voor littekens en huidverbetering, maar het ontbrak aan gedegen wetenschappelijk bewijs over de precieze werking. Ons onderzoek draagt bij aan het ontrafelen van deze mechanismen.” besluit Dr. Ramaut.
