Voor het tweede jaar op rij is het feest in natuurgebied De Blankaart bij Woumen: het zeearendkoppel Paul en Betty heeft opnieuw een kuiken uitgebroed. Het eerste jong werd geboren op 9 april, en mogelijk volgen er de komende dagen nog een of twee. Net als vorig jaar krijgt het nageslacht een naam: Stefanie of Aloïs, een eerbetoon aan de eerste bewoners van de nabijgelegen Vijfhuizen.
“Gisteren in de late namiddag zagen we ineens het gedrag van de zeearenden veranderen,” vertelt Guido Vandenbroucke, vrijwilliger bij Natuurpunt en conservator van De Blankaart. “Ze gingen hoger op het nest zitten en liepen meer over de rand. Dat duidt erop dat er een kuiken geboren is.” Hoewel het jong nog niet zichtbaar is, bevestigt het gedrag van de ouders de geboorte. “De zeearenden geven nu ook voorgekauwd voedsel met hun snavel naar beneden in het nest. Ik heb het kuiken nog niet gezien, daarvoor is het nog te klein. Misschien laat het vanaf volgende week zijn kopje zien.”
Van zeldzaam naar vaste broeder
Lange tijd was de zeearend een zeldzaamheid in België. De soort werd hier slechts sporadisch waargenomen tijdens de trek. Maar dat veranderde in 2016, toen in Nederland een kleine broedpopulatie ontstond en het aantal zeearenden in Duitsland en Noord-Europa sterk toenam. In 2018 vestigden enkele vogels zich in de Oostkustpolders, een historisch moment. Eén koppel, Paul en Betty, bleef. In de herfst van 2023 bouwden ze hun eerste nest in De Blankaart. Het jaar daarop, in 2024, kwamen hun eerste jongen ter wereld: Gloria en Guido.
Dat Paul en Betty nu opnieuw succesvol broeden, bevestigt dat ze zich definitief hebben gevestigd in Vlaanderen. Een teken van hoop voor de biodiversiteit in eigen land.
Nieuwe namen, nieuw leven
Dit jaar worden de nieuwe jongen genoemd naar Stefanie en Aloïs, de eerste bewoners van de boerderijen in de Vijfhuizen, vlakbij het nest. “Het zijn de overgrootouders van landbouwer Geert Leeman die er momenteel zijn koeienboerderij heeft,” zegt Vandenbroucke. “Naar een peter en een meter gaan we ook nog op zoek, afhankelijk van het aantal kuikens dat grootgebracht zal worden.”
Vorig jaar kregen Gloria en Guido hun naam met hulp van bekende meters en peters: Maaike Cafmeyer en Wim Willaert. Intussen zijn zij uitgevlogen en zwerven ze door België, Nederland of Duitsland, op zoek naar een toekomstig leefgebied.
Slimme nieuwbouw
Na het vertrek van hun jongen in het najaar van 2024, begonnen Paul en Betty opmerkelijk snel aan een nieuw nest. In plaats van het oude te herstellen, kozen ze voor een nieuwbouw in een hoge, beschutte populier. Die plek biedt meer rust en bescherming tegen wind en stormen. Het nieuwe nest bevindt zich dicht bij een boerderij en is toegankelijk via een speciaal aangelegd wandelpad, vanwaar bezoekers het spektakel vanop veilige afstand kunnen volgen.
“Van zodra er een nest was, vertoonden de zeearenden paringsgedrag,” legt Vandenbroucke uit. “Dat leidde begin maart tot eieren. Vanaf dan bleef er telkens één vogel op het nest zitten.” De broedtijd van een zeearend bedraagt zo’n 38 dagen.
Hoopvolle toekomst
Met het tweede succesvolle broedgeval op rij wordt De Blankaart steeds duidelijker een vaste stek voor deze indrukwekkende roofvogel. “De zeearenden die vorig jaar geboren werden, zwerven nu ergens rond in België, Nederland of Duitsland, tot ze na vier jaar een partner vinden om zich te vestigen en te broeden,” besluit Vandenbroucke.
De komst en blijvende aanwezigheid van de zeearend is niet alleen een ecologisch succes, maar ook een verhaal van herstel, geduld en goed natuurbeheer – en dat mag gevierd worden.
