Bijzondere ontmoetingen – There is no place like home
Op 19 september 2025 was het zover – de start van mijn grootste avontuur tot nu toe. De enige zaken die mee waren: een internationaal paspoort, een beetje geld en een Working Holiday visa voor Nieuw-Zeeland. Om het dramatisch effect van deze inleiding hoog te houden, vertel ik beter niet dat mijn vriend en goed gevulde valies ook mee waren.
En zo gebeurde het dat we vertrokken naar Nieuw-Zeeland, met de hele familie Desreveaux mee naar de luchthaven van Zaventem om ons uit te zwaaien. Er was namelijk niet echt een plan, we hadden geen auto daar klaarstaan, geen job en enkel onze goede moed en wetenschap dat heel veel mensen dol zijn op Nieuw-Zeeland. De vraag die ik het meeste kreeg hierover: “Waarom niet Australië?”. Wel, Nieuw-Zeeland is een heel bijzondere plek: het eiland ligt namelijk enorm ver van alles. Zowel Maxime als ik zijn grote nerds die een hele lijst gemaakt hebben van alle coole loopvogels, zeezoogdieren en andere biodiversiteit die we willen zien. Australië biedt net niet dezelfde unieke diversiteit als Nieuw-Zeeland, het stikt daar namelijk van roofdieren (lees: gevaarlijke slangen, krokodillen en spinnen) die een eiland verderop niet te vinden zijn. Wij wouden dus naar Nieuw-Zeeland trekken om echt bijzondere ontmoetingen mee te maken.
Toegekomen aan de andere kant van de wereld, hadden we in Auckland van alles te regelen (auto, verzekeringen,…). In de tussentijd dachten we: we doen een walvistoer, zo kunnen we al meteen wat toppers spotten! Ondanks de kennis dat we bijna zeker een walvis of dolfijn zouden zien, was ik toch helemaal niet voorbereid op de echte gebeurtenis.
De brydevinvis. Deze is lid van de familie van de vinvissen, de grootste familie van de baleinwalvissen. Eén van de meest gekende soort van zijn familie, is waarschijnlijk de bultrug. Deze brydevinvis is nochtans een echt geval apart in zijn familie: ze blijven namelijk hun hele leven op dezelfde plaats en maken enkel kleine tochten om eten te zoeken. De brydevinvis die wij zagen in Auckland, was daar dus ook gewoon in die wateren geboren en gekend bij de marine biologen die mee waren op ons schip. Een beetje ironisch, niet? Om als eerste zotte ontmoeting aan de andere kant van de wereld, net de ene walvis die niet graag ver van huis gaat tegen te komen. Maar wauw, wat een prachtig dier! Hij was gewoon wat aan het genieten van de zon en totaal niet bang van de boot, op een gegeven moment was hij amper 30 meter van ons vandaan! Ondanks dat het een “relatief kleine vinvis” is met zijn 14 meter, was de impact op de hele groep voelbaar.
Wat natuurlijk het leuke is aan op pad zijn met andere biologen, is dat zij je het één en ander leren over de dieren die je tegenkomt. De brydevinvissen in Auckland waren op een gegeven moment erg bedreigd aan het worden. De dieren ondergingen namelijk regelmatig een aanvaring met de boten die de haven wouden betreden. Brydevinvissen hangen namelijk, zoals wij ook zagen, graag net onder het wateroppervlak om van het zonnetje te genieten. Om deze aanvaringen tegen te gaan, hebben de biologen met ons mee aan boord een tool ontwikkeld voor alle boten die van of naar Auckland zouden reizen. Hierbij kunnen de crewleden vrijwillig de walvissen die ze onder de baan tegenkomen loggen, zo hebben alle boten onmiddellijk de kennis van waar er een walvis dichtbij is, zodat ze hier extra voorzichtig rond kunnen varen. Hoewel dit volledig op vrijwillige basis is, zijn de resultaten uitstekend! Sinds het oprichten van de tool meer dan 10 jaar geleden, zijn geen aanvaringen meer geweest. De brydevinvis is terug veiliger in zijn eigen thuis.
Op het moment dat Maxime en ik eigenlijk nog onze weg aan het zoeken waren op een nieuwe plaats, heeft deze knapperd ons goed laten zien waarom we voor Nieuw-Zeeland hebben gekozen. De brydevinvis is pracht, elegant, nieuwsgierig en heel bijzonder. Je vergeet je eerste walvis nooit.
